Threelac logo
 


yellow divider Over mij - 2007 (1)

orange divider Mijn begin met Threelac en zoektocht (1)

Wanneer je onbegrepen ziek bent en je naar de huisarts stapt, kom je vroeg of laat in het medische circuit terecht. De onderzoeken die ik onderging om allerlei enge ziektes en aandoeningen uit te sluiten (A.L.S. (Amyotrofische Lateraal Sclerose), BFS (Benign Fasciculation Syndrome), vitaminegebrek, schildklierproblemen, RLS (Rusteloze benen syndroom), MS (Multiple Sclerose), ziekte van Lyme (Lyme-borreliose) en nog een aantal andere dingen), waren op zijn zachtst gezegd niet voor herhaling vatbaar. Daarover verder in dit log meer. Dan ga je zelf op zoek en probeert van alles om je maar beter te gaan voelen.

Voordat ik met Threelac begon, had ik al een tijdje o.a. toegevoegde suiker uit mijn dieet geweerd. Dit instigeerde vanaf dag 1 heftige migraine-aanvallen. Mijn man verklaarde me voor gek. Als dit door suikertekort veroorzaakt werd, dan moest ik mezelf toch niet zo kwellen? Maar ik ben eigenwijs. Ik moest en zou doorzetten. Ik moest en zou nu eindelijk eens beter worden. Toen de ergste hoofdpijnen voorbij gingen, begon ik met Threelac. Ik had me goed ingelezen en mezelf in mijn oren geknoopt dat ik last zou kunnen krijgen van die-off verschijnselen (ontgiftigingsverschijnselen).

En zo gebeurde het. Waren het wel die-off verschijnselen? Niet iedereen heeft die-off. Waren het niet gewoon mijn symptomen die nog steeds in aantal en heftigheid aan het toenemen waren? Keer op keer moest ik mijzelf streng toespreken. Het was moeilijk mezelf te blijven overtuigen dat het de Threelac was die aansloeg. Ik voelde me ziek, zwak en misselijk. Maar ik was begonnen, ik had er voor betaald en was het mijn laatste hoop. Datgene waar ik al last van had, werd beduidend erger. Ik kreeg o.a. heel veel last van extra spiertrillingen. Ik kan me nog goed 1 spier in mijn dijbeen heugen die 11 dagen achtereen, dag en nacht zichtbaar bleef trillen. Met zware slaappillen kon ik een uurtje of 2 door het getril heenslapen. Ik werd er stapelgek van.

De huisarts snapte er niets van. Eindelijk kon ik dan hem laten zien dat ik geen sprookjes vertelde, dat ondanks dat veel symptomen onzichtbaar zijn, ik ze wel degelijk had. Blijkbaar raken sommige mensen pas echt overtuigd wanneer ze het met eigen ogen kunnen zien. Ten einde raad stuurde hij me terug naar de neuroloog. Deze neuroloog stond ook voor een raadsel en stelde voor om dan maar voor een second opinion naar het UMC in Utrecht te gaan. De wachtlijsten daar zijn lang. Stilletjes had ik toen al de hoop dat ik tegen de tijd dat ik aan de beurt zou zijn, het niet meer nodig zou zijn. Ik was er al op voorbereid dat alle onderzoeken die ik al eerder had ondergaan, opnieuw gedaan zouden moeten worden. Het UMC schijnt geen resultaten uit andere ziekenhuizen te willen accepteren. Ze vragen het wel op maar willen het zelf nogmaals doen. Nou, ik dacht het niet dus! Ik had al eerder allerlei onderzoeken ondergaan bij de neuroloog in ons streekziekenhuis:

orange divider EMG

Mijn ervaring met een EMG was ronduit traumatisch. Ik was totaal onvoorbereid op de pijn die dat onderzoek bij mij veroorzaakte. Of het komt doordat mijn zenuwgestel sinds mijn hernia-operatie erg gevoelig is, of het bij iedereen zo'n pijn doet, weet ik niet. In de folder staat heel eufemistisch dat men de stroomstootjes als 'onaangenaam' kan ervaren. Ik ben geen vloeker van nature, maar bij de eerste stroomstoot door mijn been, ontsnapte mij de ergste vloek die ik voorhanden had. En dat was nog maar het begin. Vele stroomstoten later, waarvan een aantal helemaal voor niets omdat mijn benen wegschoten van de pijn, was ik gevloerd van ellende.

Na mijn EMG heb ik mijzelf voorgenomen nooit meer een dergelijk onderzoek te laten doen. Ik heb mezelf 's avonds compleet bezopen om even aan de dag te kunnen ontsnappen. Aangezien ik alcohol-intolerantie heb, was dat al heel snel. Ik ben een goedkope drinker! ;-) Ik heb daarna nog een dag of 5 een brandend herniabeen gehad. Nooit en nooit meer zou ik me laten verleiden tot een dergelijk onderzoek!

orange divider Liquorpunctie

Een zelfde soort verhaal heb ik wat betreft mijn liquorpunctie. Nadat mijn bloed een recente lyme-infectie liet zien, moest ik a la minuut opgenomen worden voor een liquorpunctie. Een recente infectie? Ik had al veel langer dan wat men onder recent verstaat (3-6 weken), klachten. Lymetesten zijn onbetrouwbaar, kan de test dan niet vals-positief zijn? Nou dat moest dus onderzocht worden met een punctie. Er zou onderin mijn rug geprikt worden.

Maar met mijn hernia-operatie heb ik wat mijn onderrug betreft een volgend trauma. Niemand, zelf mijn man niet, mag aan mijn onderrug komen. Het liefst heb ik zelfs dat er niemand uberhaupt naar kijkt. Voordat ik na mijn operatie zelf naar het littekentje durfde te kijken, was ik maanden verder. En nu moest er daar tussen de wervels diep geprikt en vocht afgetapt worden? Wat moet dat moet, maar dan wel met een lidocaïne verdoving. Nee, dat deed deze neurologe niet. Dan kreeg je 2 prikken in je rug en dat zou veel erger zijn. Nee hoor, ze had nog nooit in haar loopbaan meegemaakt dat dat nodig was. Ik heb me, verdorie nog aan toe, laten ompraten.

Ik mocht kiezen, of zittend of liggend de punctie ondergaan. Zitten is niet mijn favoriete houding dus koos ik voor liggend. Ik werd door 3 man vastgehouden en toen begon de neuroloog haar prikhorror. De eerste keer kwam ze op een bot terecht. Ik heb gegild van de pijn. De naald moest er weer uit. De tweede keer raakte ze een zenuw. Ik heb gekrijst van de pijn. Mijn bil en mijn been vatten voor mijn gevoel vlam. Ik moest vertellen welke bil en welk been maar ik kon het allemaal niet meer bedenken. In de consternatie bleef de naald dus in mijn rug, in de zenuw zitten. Eerst moest en zou ik van de neurologe vertellen of de pijn links of rechts zat. Wist ik veel. Mijn hersenen maakten kortsluiting en ik wist van voren niet meer of ik van achteren nog leefde behalve dat ik alleen maar wist dat ik bijna stierf van de pijn. Ik schreeuwde maar wat: "Links, nee rechts, nee links!" De naald werd eruit getrokken, maar nog steeds had men geen druppel liquor kunnen tappen. Toen ben ik geflipt. Ik heb daar staan schelden, tieren en vloeken, klaar om naar huis te vertrekken. Ze bekeken het maar. Stelletje onkundige, onbetrouwbare amateurs. Er werden haastig wat telefoontjes gepleegd en een kwartier later mocht ik dan naar boven. Naar de anesthesist die dagelijks ruggeprikken doet en mij wel wilde verdoven. Nog 1 keer heb ik mij laten ompraten.

Boven gekomen zagen ze al dat het helemaal niet goed met me ging. Er werd rustig op me ingepraat, uitgelegd dat een ruggeprik altijd zittend gedaan werd omdat er dan meer ruimte tussen de wervels komt en dat ik een oppervlakkige lidocaïne injectie kreeg die gelijk werkt. Zou het dan nog niet gaan, dan zou ik een roesje krijgen voordat de naald voor de punctie gezet zou worden. Zo gezegd zou gedaan. De lidocaïne werkte inderdaad binnen 1 seconde, van de punctie zelf heb ik niets meer gevoeld. Voor de zekerheid tapten ze nog een extra buisje af, zodat dit bewaard kon worden mochten er extra onderzoeken nodig zijn.

Was dat nou alles? Waarom kon dit nou niet gelijk op deze manier? Waarom was mij niet verteld dat zittend veel beter is dan liggend? Waarom moest de neurologe haantjesgedrag vertonenen en het persé zelf doen terwijl ze niet de ervaring van een anesthesist heeft? Waarom werd er niet gelijk verdoofd? Waarom waarom waarom? Omdat we hier in Nederland leven waar het motto -vooral geen overmedicatie- ten allen tijden nagestreefd moet worden! Omdat medici hier in Nederland zich god wanen en vooral niet willen toegeven dat ze sommige onderzoeken beter aan anderen kunnen overlaten.

orange divider Uitslagen

De EMG liet geen afwijkingen zien. In het liquorvocht was geen Lyme te zien. De bloedtest was hoogstwaarschijnlijk vals-positief. Dat liquorpuncties maar in een heel laag percentage Lyme laten zien, was niet bespreekbaar. Wat wel te zien was dat ik verhoogde eiwitten had. Dat zou weer kunnen duiden op MS. Of ik dan maar even een MRI van mijn hoofd wilde laten maken. Welja, dat kon er ook nog wel bij.

Ondanks dat ik wist dat mijn klachten niet bij MS horen, word je toch een beetje zenuwachtig wanneer de dag van de uitslag naderbij komt. Ik zou telefonisch de uitslag vernemen door, weer een volgende, voor mij onbekende neurologe. Ze belde, ze verifiëerde niet of ze de juiste patiënt aan de lijn had. Nee, er waren geen aanwijzingen dat er druk op mijn oogzenuw werd uitgeoefend. Op mijn vraag waarom er naar mijn oogzenuw gekeken was i.p.v. naar lesies, myeline- en sclerosebeschadigingen i.v.m. mogelijk MS, kreeg ik als antwoord dat dat niet in de casus stond. Toen heb ik toch maar even gevraagd of ze wel MIJN casus voor zich had liggen. "Spreek ik dan niet met mevrouw *** uit ***?" Foutje! Ik had de MRI uitslag van een andere patiënt met naam en toenaam gekregen. Gelukkig waren er nadat ze de juiste papieren eindelijk voor zich had liggen, ook in mijn MRI geen afwijkingen te vinden.

orange divider UMC

Mijn afspraak bij het UMC staat gepland voor september. Het gaat zo veel beter met me sinds ik Threelac gebruik. Dit zijn geen neurologische problemen, dit zijn candida problemen! En er gebeuren zeker geen EMG's of liquorpuncties meer. Ze vragen maar de eerdere resulaten en buisjes bewaarde liquor op. Ik ben mij nog aan het beraden of wel of niet ga.

[Edit 2008: Afspraken eindeloos uitgesteld en daarna dan ook echt afgezegd. Ik ben niet gegaan, het was niet meer nodig!]

orange divider A.L.S.

Met de ziekte A.L.S. had ik helaas persoonlijke ervaring. Al ver voordat ik ziek werd, kreeg een vriendin deze afschuwelijke diagnose na lange onbegrepen klachten. Lieve Ger, ik denk nog dagelijks aan je en ben elke dag dankbaar dat het bij mij 'slechts' candidiasis was.

orange divider Lees evt. verder op:

Tipje van mijn verhaal (2)









Betaalmethodes
geen extra kosten:

Acceptatie-indicatie
Zoeken op onze website:

ervaring, review, gebruikt, spastische dikke darm, mijn verhaal, eerlijk, ziek, onbegrepen, klachten, recensie, threelac, diagnose, oorzaken, behandelingen, candida, candida behandeling, candida bij mannen, candida symptomen, candida darmen, candida medicatie, candida dieet, candida test, candida mond, candidiasis, candidasyndroom, candida syndroom, candidabehandeling, candida infectie, candidainfectie, antischimmel, candida-infectie, schimmel, schimmelinfectie, diagnose candida, diagnose, gist, gistinfectie, candida albicans, symbion, Candidiasis, Candidose, Candida overgroei,vaginale schimmelinfectie, wildgroei Candida, wildgroei, overgroei